Firma Mes: reizend theater door de stad

Actrice Lindertje Mans vertelt je meer over Firma MES. Over hoe ze spelen op alle mogelijke locaties en hoe Den Haag altijd een glansrol krijgt in de voorstellingen. 

Hé Lindertje. 10 jaar Firma MES, waar kunnen we jullie van kennen?
‘’Alweer 10 jaar! We zijn een theatercollectief uit Den Haag. In die tijd zijn we begonnen op de Pier in Scheveningen met de voorstelling ‘Eb’. Daar konden we onze fantasie helemaal uitleven. We deden de raarste acts, op een gek decor gemaakt van troep dat we vonden op het strand.  Maar tegenwoordig kun je ons kennen van bijvoorbeeld de voorstelling ‘De Gijzeling’. We reizen het hele land af om theater te maken over waargebeurde verhalen.’’ 

Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen?
‘’Daan, Roos, Thomas en ik kennen elkaar van de theateropleiding in Maastricht. We woonden met elkaar in een studentenhuis. Uiteindelijk zijn we naar Den Haag gekomen omdat Roos en Thomas daar vandaan komen. Zij wisten dat er in Den Haag behoefte was aan theater gericht op een jong publiek.’’

Is dat dan ook hoe Firma MES is gestart? Theater specifiek voor een jong publiek?
‘’Nou, wij wilden gewoon theater maken dat wij leuk vonden. En we merkten dat heel veel mensen al wel geïnteresseerd zijn in cultuur. Ze bezoeken bijvoorbeeld musea, bioscopen, concerten, maar theater blijft altijd een beetje achter. Juist die mensen willen we bereiken. Om te laten zien: als je zoiets als Lowlands leuk vindt, dan vind je onze voorstellingen vast ook tof.’’ 

Jullie spelen niet alleen in theaterzalen, maar ook op plekken die je niet zou verwachten. Hoe gaat dat in zijn werk?
‘’We wisselen af van theaterzalen en bijzondere locaties. Elke locatie heeft zijn charme. Maar op de bijzondere locaties kun je mensen vaak nóg meer verrassen. Zoals bij De Gijzeling, dat gaat over de gijzeling in 1974 in de voormalig Franse ambassade, speelden we de voorstelling in de voormalige Amerikaanse ambassade, het pand ernaast, waar het crisiscentrum zat. Omdat je niet in een theaterzaal zit, kun je het publiek een beetje in de war brengen. Ze weten niet wat er gebeurt, want het gaat niet via de vaste codes. Omdat je niet in een theaterzaal zit, kun je het publiek een beetje in de war brengen. Ze weten niet wat er gebeurd, want het gaat niet via de vaste ‘codes’. Dat geeft een extra laag. En bovendien zijn er in Den Haag zoveel bijzonder plekken met verhalen, dan is het logisch om daar te spelen. Een locatie geeft heel veel. Het hele gebied eromheen speelt mee. Dat willen we gebruiken. Elke ruimte biedt weer nieuwe kansen.’’

Nu in het theater: De Gijzeling

En deze keer spelen jullie De Gijzeling, vanwege de maatregelen, in het Paard. Is die verandering dan minder moeilijk, omdat jullie je altijd al aanpassen?
‘’De tijd dringt om creatief te zijn, maar dan nu op een andere manier. Wij hebben inderdaad wel geluk. We zijn gewend om te roeien met de riemen die we hebben. En dat bedoel ik positief. We passen ons altijd aan. Het Paard biedt zoveel kansen. We kunnen nu een heel vette zaal omtoveren tot een ruimte waar het lijkt alsof je ook echt gegijzeld bent. Met goed licht en geluid. Onze regisseur Thomas werd ook helemaal wild. Hij vroeg helemaal enthousiast én verbaasd aan de mensen daar: ‘Hebben jullie dan ook lasers?’ Dat hebben ze. Dus wie weet gaan we die nog gebruiken. Eigenlijk dankzij de maatregelen kunnen wij daar nu spelen. Het Paard is normaal gesproken bomvol geboekt.''

Den Haag speelt vaak een hoofdrol in jullie voorstellingen. Zo stond bij Ijs en Vis ijssalon Florencia en de Scheveningse familie Simonis centraal. Kiezen jullie daar bewust voor?
‘’We richten ons steeds meer op Den Haag. Wanneer je je gaat inlezen over een stad, weet je pas hoeveel verhalen ergens achter schuilen. Bij De Gijzeling zijn we al Googlend op die gebeurtenis terecht gekomen. We waren benieuwd wat voor verhalen er rond de ambassades afspeelden. Roos kwam dit verhaal plotseling tegen. We dachten alleen maar: ‘Huh, dit is zo’n spannend verhaal. Waarom weten we dit niet?’ Toen we hoorden dat we op de plek van de gijzeling ons stuk mochten voeren, viel alles op zijn plek. Tegenwoordig krijgen we suggesties van allerlei mensen, of we niet iets met verhaal x of y kunnen doen. We vinden het heel tof als onze voorstellingen een Haags haakje hebben.''

Zo hebben jullie ook de wandelpodcast: de Affaire. Gericht op Den Haag. Hoe zijn jullie daar op gekomen?
‘’Het leek ons heel leuk om iets te doen met audio. We luisteren zelf allemaal podcasts en we vinden dat heel inspirerend. Het heeft ook wel iets intiems, iemand die in je oor praat. We wilden dát combineren met een bijzondere route die door de stad loopt. Het geeft heel veel mogelijkheden. Je start bij the Grey Space in the Middle en vervolgens loop je rond. Ondertussen hoor je fragmenten van interviews die wij hebben afgelegd. De podcast staat in het teken van verdwijnen, vluchten uit je eigen leven. Het idee was oorspronkelijk om dit een groepsactiviteit te maken, maar we hebben ‘m aangepast zodat je in deze tijd de route ook alleen kan lopen.''
 

Vertel meer! Waar komen we dan allemaal langs?
‘’Je begint dus bij the Grey Space in the Middle. Dan ga je door de Katerstraat, waar allemaal architecturale hoogstandjes te vinden zijn. Tussendoor krijg je steeds allerlei opties: kies je voor route A of B? Maar de meest bijzondere plek is toch wel het geheime kloostertuin. Midden in het centrum vind je opeens een stille oase, met heel veel groen.’

En Lindertje, als je niet op de planken staat, waar kunnen we jou dan vinden in de stad?
‘’Sowieso Florencia! Zij hebben echt heerlijk ijs. Omdat ik de laatste tijd mijn broertje help met verhuizen, en hij nog helemaal niets heeft: geen waterkoker,  geen koffiezetapparaat, lopen we naar een koffiezaak om de hoek. In het Laakkwartier heb je het koffiehuis de Aanloop, op het Jonckbloetplein. Echt zo'n ouderwetse koffie huis. En er werken zulke aardige mensen. Je hebt een bakkie voor 1 euro 50, en de hele buurt komt daar aanwaaien. Fantastisch is dat!’’