Dit is Joshua. Hoewel het verplichte selfie-onderdeel vaak redelijk spannend is - het blijft moeilijk richten met zo’n camera -, viel dat voor Joshua wel mee. “Ik had geluk dat ik op pad was met David. Ik hield de camera zelf vast, maar hij kon stiekem door de lens meekijken. Dat is niet valsspelen, maar gewoon een hulpsteuntje!” Dat valt te betwijfelen, maar we hebben Joshua nu wel goed in beeld.

De man achter de lens

Want wie is Joshua? Eigenlijk een fulltime IT’er, maar ook een parttime fotograaf. Dat ‘ie een creatieve knobbel op z’n hoofd had zitten, dat wist ‘ie altijd al wel. Met de aanschaf van steeds een betere camera, werden niet alleen zijn foto’s ontwikkeld, maar ook hij zelf. Nu kan hij zichzelf officieel freelance fotograaf noemen.

“Ik fotografeer al sinds mijn twaalfde. Dat was voornamelijk tijdens reizen, of gewoon voor de grap. Dat je wat rondloopt en hier en daar een foto schiet. Enig idee over instellingen of nabewerken had ik niet. Dit avontuur met de wegwerpcamera deed me daar eigenlijk een beetje aan denken. Maar nu voelde ik wel wat druk, hoor. De foto’s moeten er natuurlijk een beetje normaal uitzien. Maar het enige waar je controle over hebt, is het gebruik van de flits. Die heb ik dus maar vaak aangezet.”

“Ik ben begonnen in het centrum van Den Haag. Voor een bruiloftshoot maak ik vaak een rondje Den Haag met alle typische kenmerken, dus die route heb ik aangehouden. Over bruiloften gesproken: hier op de Denneweg ben ik zelf verloofd met mijn vrouw! Tussen de bomen ben ik op mijn knieën gegaan.”

“Wat ik het meest interessant vind om vast te leggen? Een straatbeeld waarbij mensen het object zijn, en niet de straat of de gebouwen zelf. Dan zie je iemand lopen, en ga je je afvragen wat die persoon doet, waar die heen gaat, of wat ‘ie denkt. De straten van Den Haag zijn er een mooi podium voor. De manier waarop hier gebouwd is, zie je niet in andere steden. De straten die ik heb vastgelegd, zijn echt kenmerkend als Haagse straten voor mij.”

''Dit is bij Day Dream, in de Prinsestraat. Het is een beetje Amerikaans/Canadees georiënteerd, maar dan met gerechten die je normaal niet zo snel tegenkomt. Hun signature dish is brisket: dungesneden rundvlees dat extra lang gegaard wordt om het goed mals te maken. De man op de foto ken ik niet persoonlijk, behalve dat we op Instagram fan van elkaar zijn. Ik stuur hem altijd dat ik zijn eten lekker vind, en hij stuurt terug dat hij mijn foto’s vet vindt.”

“Mensen denken altijd: ik ga naar Den Haag, dus ik ga naar Scheveningen. Nooit gaan ze de duinen in richting Kijkduin. Daar ben ik juist heel graag, vooral in het weekend, als je even uit wil waaien. Het is er super mooi, en rustgevend. En met een beetje geluk kun je een glimp van een vos opvangen, of een goed plaatje van een Schotse Hooglander schieten. Die kon ik deze keer alleen niet vinden…”

“Kapitein Jack heeft een speciaal plekje in mijn hart. ‘Hé Josh, hoe is het dan?’ hoor ik standaard als ik daar binnenkom. Omdat het dicht bij mijn school zat, was dit de plek waar we in de pauze of in een tussenuur naar toe gingen. Voor een visje, voor een frietje of gewoon voor allebei. Maar nu bestel ik acht van de tien keer een Jacksalon. Dat is een kapsalon, maar dan met kibbeling in plaats van döner. Is wel voor de grote trek, ja. Maar zeker het proberen waard.”

De volgende Lucky Shot

Den Haag To Go gaat over locals. Van lokale ondernemingen tot evenementen. Je hoeft maar 'Haags' te zeggen en onze oren zijn gespitst. Niet meer dan logisch dus, dat we de foto's hebben ontwikkeld bij HAFO op de Wagenstraat. Een plek waar op ouderwetse en ambachtelijke wijze te werk wordt gegaan. 

Enthousiast geworden van de foto's van Joshua? Denk op Instagram of Facebook mee wie de volgende Lucky Shots mag schieten!