Ralph heeft een aanstekelijk enthousiasme over zwerfafval. Dat het een groot probleem is, weet hij maar al te goed. Toen hij met zijn gezin drie maanden naar Costa Rica ging, verzamelde zijn zoontje Lennon dopjes op het strand. “Hij was destijds twee, en in plaats van mooie schelpen zoeken, was hij aangetrokken tot alle dopjes. Die waren blauw, rood, roze en groen. Op onze laatste dag was de vuilniszak vol, en hebben we daarmee een zon gemozaïekt.” Een spel maken om mensen aan te zetten tot het goede te doen, is voor Ralph natuurlijk instinct. “Het woord schatzoeken heb ik bedacht om het voor mezelf leuk te houden. Net zoals ik vroeger Mario speelde en ik daar punten aan het verzamelen was. Nu krijg ik, voor elk stuk dat ik oppak, een schat. Daarmee heb ik weer een paar dieren gered, en ben ik goed voor de toekomst. Ons lichaam is de controller, en de wereld een game area.”

Het heft, en zakken vol afval, in eigen handen nemen

Eenmaal terug in het Haagse was de situatie niet veel beter. “Op een gegeven moment ben ik met wat IKEA tassen van mijn voordeur, in de Keizerstraat, tot 200 meter naar links troep gaan opruimen. Het resultaat was zes zakken vol. En weet je, ik ben niet eens een opruimer. Ik houd niet eens van opruimen. Maar ik ben het stapje voor stapje gaan doen. Vanaf dat moment is het TrashUre Hunten een soort positieve sneeuwbal geworden, die vooruit rolt en groter wordt.” 

En dat die sneeuwbal alsmaar groter wordt, blijkt maar weer. Anno 2021 is TrashUre Hunt uitgebreid tot een organisatie waar jaarlijks duizenden mensen ofwel zelfstandig een zak ophalen, of meelopen met georganiseerde wandelingen, om zwerfafval uit de natuur te halen. Midden op het strand van Scheveningen staan pipowapens waar mensen wekelijks welkom zijn om tools te halen, uitleg te krijgen, en na de opruimsessie het gewicht aan troep te wegen.

Oprapen, wegen en kunst maken

Wat het meest populaire zwerfafval blijkt? “Billendoekjes, snoetenpoetsers. Iedereen die niet gewend is aan het zand, gebruikt die doekjes en propt ze weer weg. Sigarettenfilters vinden we ook veel, ontelbaar veel. In de zomermaanden pakken we er dik 50.000 van op. En we zien ook veel tie-wraps, van de evenementen die worden georganiseerd. Dat snap ik echt niet, want je hebt de tie-wrap toch al beet als je ‘m los knipt? Gooi het dan in de prullenbak.” Er is één materiaal waar Ralph direct ‘pissig’ van wordt: “Al het glaswerk. Ik houd van een feestje, en ik snap het. Maar als je ‘s avonds je glaswerk achterlaat, realiseer je dan dat het de volgende dag een wapen is. We halen per jaar gemiddeld 450 hele flessen van het strand en gemiddeld 2 kubieke meter aan gebroken glaswerk.”

Duizenden kilo’s aan afval dus. Wat ze daar mee doen? Hergebruiken. Ze maken er kunst mee. “Zo hebben we eens met een groep jongvolwassenen een wereldkaart gemaakt. Het werd een kunstwerk van een meter hoog en twee meter breed. De aarde was gemaakt van sigarettenfilters, en de oceanen waren gemaakt van flessendopjes, oftewel de plastic soep. De witte dopjes stonden voor (smeltende) ijskappen. Als mensen dat voor het eerst zien, zeggen ze op een afstand: ‘Oh, wat mooi die schelpjes.’ Dan komen ze dichterbij en zien ze dat het sigarettenfilters zijn. Dan zeggen ze: ‘Oh, wat verschrikkelijk’, en dan wordt het ‘Oh, wat verschrikkelijk mooi.’ En vanuit die stap gaan ze nadenken.”

Hoe kinderen het voortouw nemen

De grootste ambassadeurs van TrashUre Hunt zijn kinderen. Want, dat is de nieuwe generatie die aan anderen kunnen meegeven dat de plek schoner achterlaten dan dat je ‘m aantrof, de norm is. En die kinderen vertellen dat ook aan de senioren: “Ik zie kinderen als helden nummer één. De enige manier dat je de volwassenen bewust kunt maken van hun gedrag, is door hun kinderen.”

Sterker nog, de eerste klas kinderen waar hij zes jaar geleden mee op stap ging, zijn nu als pubers bij hem in dienst. Gelukkig is er ook een andere manier om volwassenen mee te krijgen: “Volwassenen houden van competitie, dus als een bedrijf bij ons komt TrashUre Hunten, maak ik er een wedstrijdje van. Dan lijkt het alsof iemand op het einde heeft gewonnen. Maar zo’n groep vindt gemiddeld 80 kilogram aan zwerfafval. Dus op zo’n moment winnen we eigenlijk allemaal.”

Sunny Side Up

In deze rubriek nemen we je mee naar grote en kleine positieve initiatieven in de stad. Net uit de verf tot de plekken die juist een nieuw likje aanbrengen. De enige voorwaarde: het brengt Den Haag vooruit. Waarheen? Ergens tussen duurzaamheid en iets wat je mondhoeken doet krullen. Niet omdat het de headlines haalt, maar gewoon omdat het positief is. En het best benoemd mag worden.